Paragraf 22 (1)

- Czy wiesz jak długo trwa rok? - powtórzył Dunbar. - O, tyle - i strzelił palcami. - Przed sekundą zaczynałeś studia oddychając pełną piersią. A dzisiaj jesteś starcem.
- Starcem? - spytał zdziwiony Clevinger. - Co ty wygadujesz?
- Starcem.
- Nie jestem starcem.
- Jesteś o cal od śmiercie podczas każdego lotu bojowego. Czy można być starszym w twoim wieku? Pół minuty temu zaczynałeś szkołę średnią i rozpięty stanik dziewczyny był dla ciebie bramą raju. O ułamek sekundy wcześniej byłeś dzieciakiem i miałeś dziesięciotygodniowe wakacje, które trwały sto tysięcy lat i jeszcze były za krótkie. Fiut! Tak nam przelatują przed nosem. Czy masz jakiś inny sposób na zatrzymanie czasu? - dokończył Dunbar prawie ze złością.
- Może to i prawda - zgodził się Clwvinger niechętnie - Może długie życie musi być wypełnione przykrościami, jeżeli ma się wydawać długie. Ale komu zależy na takim życiu?
- Mnie - odpowiedział mu Dunbar.
- Dlaczego?
- A masz coś lepszego?

Paragraf 22, Joseph Heller - rozdział 4: Doktor Daneeka