Katastrofy czaiły się zewsząd, tak licznie, że tracił rachubę. Kiedy zastanawiał się nad tymi wszystkimi chorobami i wypadkami, które mu zagrażają, był szczerze zdumiony, że udało mu się przeżyć tak długo w dobrym zdrowiu. Zakrawało to na cud. Każdy nowy dzień był pojedynkiem ze śmiercią. A on od dwudziestu ośmiu lat wygrywał.
Paragraf 22, Joseph Heller - rozdział 17: Żołnierz w bieli
0 komentarze:
Prześlij komentarz